(niet) fietsen in Valencia en meer voorbereidingen!

21 juni 2017 - Rotterdam, Nederland

Gisteren zijn we teruggekomen uit Valencia, waar het de bedoeling was dat we zouden gaan fietsen, fietsen, fietsen. Na een dagje acclimatiseren stapten we vol goede moed in de bloedhete zon op de fiets. Het begin ging lekker, maar ik merkte al snel dat ik niet helemaal in orde was (nog steeds verkouden en die hooikoorts...). Na 10 km klimmen besloot ik om af te haken en op Michiel te wachten. Dit zou een uurtje duren, want hij moest nog 12 km verder en weer terug. Na een uurtje met mijn fiets in de schaduw te hebben gelegen en mijn Spaanse woordjes te hebben geoefend fietste ik alvast een klein stukje naar boven om Michiel tegemoet te fietsen.

Na een paar minuten belde Michiel dat hij was gevallen, waarna de verbinding verbrak. Ik dacht nog dat het een grapje was, maar toen ik terugbelde bleek niets minder waar. Gelukkig was hij nog in staat om zijn locatie door te sturen en met 112 aan de telefoon fietste ik verder omhoog. Gelukkig zag ik hem de volgende bocht al zitten, en had ik inmiddels een Nederlandse vertaler aan de telefoon. Twee uur later werd ik met de fietsen teruggebracht naar ons appartementje en lag Michiel in het ziekenhuis in Teruel. Omdat de politieagenten geen Engels spraken en ik geen Spaans, hadden ze in de auto geen aandacht voor me en kon ik even een potje janken. Het doet wat met je als je je vriend met een nekbrace en infuus door 4 man sterk de berg afgedragen ziet worden. Snel gedoucht, koffertje met spullen gepakt en in de auto naar het ziekenhuis gestapt.

Het is leuk om in "the middle of nowhere" te fietsen en verblijven, maar in dit soort situaties niet erg handig. Wat een geluk dat ik voldoende bereik en batterij had om 112 te bellen, want we zijn geen enkele andere weggebruiker tegengekomen. Na een nachtje in het ziekenhuis (ik mocht bij hem blijven, want zei de dokter "we are very familiar in Spain") mochten we weg. Niks gebroken, wel goed beurs en enkele hechtingen.

De rest van de vakantie niet meer gefietst. De omgeving van Valencia is prachtig om te fietsen, maar het is niet ingesteld op fietsers. De wegen liggen vol met kleine steentjes en de meeste bochten zijn ongelofelijk verraderlijk, niet alleen met de fiets, maar ook met de auto.

Nu toch maar weer verder met de voorbereidingen voor Servië. Na contact te hebben gehad met diverse vervoersmaatschappijen en fietsbonden, blijk je je fiets alleen mee te kunnen nemen van Budapest naar Belgrado met de trein/bus als deze in een doos is verpakt. Heel jammer, maar hierdoor hebben we besloten om met de auto te gaan. Eerste stop: Novi Sad (betekenis: nieuwe tuin). Hier ligt een prachtig nationaal park genaamd Fruska Gora. We hebben contact opgenomen met de verhuurder van een appartementje in dit nationaal park en uitgelegd dat we de eerste en laatste nacht bij hem willen blijven en onze auto graag 3 weken bij hem willen laten staan. Zojuist het verlossende woord gekregen; hij is akkoord! Let's get this trip started :D

Foto’s

2 Reacties

  1. K W Rietdijk:
    22 juni 2017
    Heel fijn dat het goed is afgelopen en sterkte met de verdere genezing
    Heel veel succes met jullie volgende reis
  2. Sandra:
    30 juni 2017
    Lieve mensen wees voorzichtig dat ik het enige wat ik kan zeggen. Veel plezier met de voorpret.